Vaktindeki bir akşam yemeği. Bununla birlikte İsa ile yenen yemek sıradan olmaz. Havarilerin hepsi heyecanlı, bir tek Yahuda dışında. Biri üzgün boynunu bükmüş, biri sağ elinin işaret parmağını üzgünce yukarıya doğru istemeyerek havaya kaldırmış. İsa ise tevekkül içinde, durumu kabullenmiş. Diğer havariler, dünya hayatı işte demekki bunlar da yaşanılacak mış diyorlar.

 

En zor görev Yahuda'nın olmalı; yarın öperek İsa'yı ele verecek! Para kesesi tuttuğu eliyle tuz şişeceğini devirsin ki, adı haine çıksın. Bununla birlikte yine de sakinliğini koruyor.

 

Da Vinci üç yılda bitirebildiği bu resimde epeyce yorulmuş olmalı. Resim, İncilde anlatılan gibi görüneni yansıtmakla kalmamış, Kuranda anlatıldığı gibi olanı da yansıtmış. Yazılan senaryoyu görsele çevirip seyirciye bunu anlatabilmek bir hayli zor olmalı; özellikle hikaye edilen olay İncil ve Kuranda farklı anlamlara sahipse. Kaynağın birini yok saysaydı Da Vinci'nin işi kolay olurdu, ama Leonardo gibi bir zeka bunu yapmazdı.

 

Havariler, İsa'ya olan dostluklarının hakkını vermiş olmalılar. Tanrının mucizelerine İsa ile birlikte tanık olmak istemişlerdi de, İsa'nın arzı ile Tanrı onlara gökten bir sofra indirmişti. Bu muhataplığın bedeli sonsuz şükür ve teslimiyet olmalı. Bunu on ikisi birden yapmışlardır.

 

İsa yahudiliği ve Kudüsteki sinagogu ticarete çeviren çevrelerce istenmeyen baş düşmandı. Roma valisinin askerleri yerini tespit edip kendisini tutuklamaya geldiklerinde, önceden onlarla irtibata geçen Yahuda, askerlerce anlaşmaları gereği onu öperek ele verecekti. Yahuda askerler gelince kalkıp, İsa'ya çok benzeyen birini gidip öpüverdi. O kişi İsa olmadığını söylemedi. Onca acıya katlanarak çarmıhta can verdi. Tüm kudüs halkı, Roma idaresi ve lejyoner askerler ölenin İsa olduğuna inandılar. Ölenin bedeni birkaç gün çarmıhta bekletildikten sonra, havarilerin götürdüğü bir yerde toprağa verildi, mezara kondu.

 

Üç beş gün sonra mezara geldiklerinde mezarın boş olduğunu gördüler: İsa gelip Tanrının kendisine bahşettiği mucizelerinden birisini göstererek, adamı rabbinin izniyle diriltti. Kendisi için ölene, İsa'nın duası bu olmalıydı. O da bunu yaptı.

 

Sonrasında Rab misyonunu tamamlayan İsa'yı kendi katına yükseltti.

 

Böylece biz de Da Vinci'nin kaleminden, İncilin görüneninden ve Kuranın olanından olayı birleyerek anlatmış olduk.

 

Selametle kalınız.